School, proefwerken en de beroepenmarkt

Beste lezers,

Zoals jullie weten ben ik actief bezig op twee middelbare scholen in Curaçao. Het is voor mij een doel om bij zoveel mogelijk activiteiten en bij diverse opdrachten betrokken te zijn. Eerder heb ik verschillende presentaties mogen bijwonen en heb ik deze ook zelf mogen beoordelen. Onze begeleider is ontzettend fijn in de omgang en geeft ons ook alle ruimte en het vertrouwen dat we nodig hebben om verschillende lessen in te vullen. Deze week mochten we bij verschillende groepen surveilleren tijdens de toetsmomenten. Vervolgens mochten we zelf de proefwerken nakijken en er een cijfer aankoppelen. Tijdens mijn stageperiode in Nederland merkte ik op dat mijn begeleider hier ontzettend voorzichtig mee was en ze liet ons destijds ook alleen maar kopieën van de toetsen nakijken. Zij keek ze dan ook na en dan vergeleken we de uitkomsten met elkaar. Ik vond dit nogal een vreemde manier van nakijken en ik kreeg ook het gevoel dat ze ons niet heel erg vertrouwde. De mensen denken hier veel gemakkelijker over alles en er worden andere prioriteiten gesteld dan in Nederland. Een gefuseerde mentaliteit zou, naar mijn mening, de beste zijn. Nederland is organisatorisch heel erg goed ontwikkeld en erg prestatiegericht, wat leidt tot een succesvolle staat. Curaçao zou qua succes (als je dit zou koppelen aan welvaart) niet zo heel hoog scoren, maar op de geluksschaal zou Curaçao denk ik hoger dan Nederland scoren. De mensen zijn warm, niet zo gehaast en leven een minder stressvol leven. De proefwerken zelf werden over het algemeen aardig goed gemaakt. Onze begeleider differentieerde tussen de verschillende niveau's van de groepen door de normering aan te passen. De toetsen waren dus voor elk niveau hetzelfde. Een aantal leerlingen scoorde erg onder de maat en vaak waren zij druk bezig met het leren voor andere vakken.

De beroepenmarkt was een andere activiteit waar wij ook een taak toegewezen kregen. Wij moesten ervoor zorgen dat de leerlingen van het ene lokaal naar het andere liepen. Als je een korte bel hoorde mochten ze op een bepaalde sectie zelf rond lopen en zichzelf oriënteren op de andere beroepen. Bij een lange bel gingen we naar een ander gedeelte van de school toe waar weer heel andere beroepen werden aangeboden. De leerlingen vonden het praktische gedeelte vaak erg leuk. Er was bijvoorbeeld een ambulance buiten gestationeerd. Het ambulancepersoneel had ook allerlei uitrusting mee, wat de leerlingen natuurlijk erg interessant vonden. We werden meer dan eens bedankt voor onze deelname aan deze dag en onze aanwezigheid werd duidelijk gewaardeerd.

Het was weer een prachtige ontwikkelingsperiode.