Familie, vrienden en afscheid

Beste lezers,

Ik heb sinds mijn laatste blog update weer behoorlijk veel meegemaakt. Het eiland werd namelijk nog meer verrijkt in haar schoonheid door het bezoek van mijn lieve moeder en Lex zijn gezellige en liefdevolle familie. De groep vloog met z'n allen en kwamen aan op 12 maart. Aangezien wij het eiland aardig goed kennen besloten we ze een aantal hoogtepunten te laten zien. Ze moesten natuurlijk een bezoek aan de allermooiste plekjes brengen. Punda en Otrobanda verdienden het zeer zeker om een uitgebreid te bezoeken. Dit is zo'n ontzettend kenmerkend gedeelte van Curaçao en ik merkte dat ze het een indrukwekkend gezicht vonden. We hebben ze ook kennis laten maken met de Christoffel berg (één van onze leukste ervaringen). Natuurlijk is een reis naar Curaçao niet compleet zonder een bezoek aan een aantal van de meest prachtige baaien op het eiland. We zijn onder meer naar Cas Abou, Porto Marie, Daaibooi, Grote en kleine Knip en naar Mambo beach geweest. Vervolgens zijn we met de familie langs onze stageschool, ST. Jozef geweest. Ze vonden het erg leuk om kennis te maken met de school en met onze begeleider. Ik merkte het ook aan mijn moeder dat ze zich nu minder zorgen maakte. Ze zag duidelijk dat ik het echt naar mijn zin had en dat alles ook goed was. Het was erg fijn om weer met mijn moeder op het eiland te zijn geweest en we hebben samen ook voor wat erg mooie herinneringen gezorgd. Mijn moeder komt al zo'n 25 jaar op het eiland en heeft hier ook mijn vader leren kennen. Het was weer een zeer leuke ervaring om met haar het eiland te verkennen. Helaas komt aan alles een einde en naar 9 dagen zijn de families teruggevlogen. Het was een prachtige week die ik niet snel in mijn leven zal vergeten.

Twee van mijn ooms en een neef waren een week van tevoren ook overgevlogen vanuit Nederland. Zij zijn hier allemaal geboren en konden mij van alles laten zien. Het was een erg leuke en unieke ervaring om er met mijn ooms op uit te gaan. Mijn oom heeft altijd meer een vaderrol gehad in mijn leven en ik ben er zeer dankbaar voor dat ik hier op ons eiland tijd met hem heb kunnen spenderen (dit was een primeur). Met mijn neef ben ik naar verschillende clubs geweest om te DJ'en. Mijn neef draait al vanaf zijn twaalfde op het eiland en is bijna bekend in elke club. Ik ben sinds kort dan ook resident DJ geworden bij een club waar ik een leuk zakcentje bij kan verdienen.

De mensen die hier op het eiland voor een korte tijd blijven staan bekend om hun gezelligheid en enthousiasme. Het is erg leuk om in contact met ze te komen en dit gebeurt ook vrij frequent op het eiland. Ik heb onder meer een hoop Nederlandstalige nieuwe vrienden erbij gekregen en ben ook verschillende keren met mensen uit Canada en Amerika in contact gekomen. Ik heb erg veel opgetrokken met deze vrienden en zeer veel van het eiland met ze verkend. Binnen een zeer korte tijd bouw je toch een speciale band op. Hoogstwaarschijnlijk ontwikkeld deze band zich ook zo snel omdat je allebei op onbekend terrein bent en intensief met elkaar optrekt. Wat erg leuk is om te zien is dat de mensen die hier voor de eerste keer komen ontzettend enthousiast zijn over het eiland en er zeker ook een keer naar terug willen komen. Dit geeft mij toch ook wel een fijn gevoel, omdat Curaçao niet alleen bekend staat om haar gezelligheid. Het was een erg leuke periode en ook hierbij viel het afscheidt nemen weer zwaar. We zijn ook zeker van plan om onze (vakantie) vrienden weer te ontmoeten als we terug zijn in Nederland. Twee erg goede vriendinnen zijn hier recentelijk komen wonen dus daar hoefde ik gelukkig nog geen afscheidt van te nemen.

Helaas was niet alles is rozengeur en maneschijn. Ik kreeg gisteren te horen dat mijn peetoom, die al zeker zo'n 48 jaar een goede vriend van de familie is, is overleden. Hij was al niet in optimale conditie, maar dat hij zou komen te overlijden was compleet onverwachts. Zijn vrouw en mijn moeder zijn al dik 50 jaar erg goede vriendinnen van elkaar en ik ken ze ook al vanaf mijn geboorte. Ik herinner me nog goed dat hij me meenam op zijn Harley Davidson uit 1945 voor een ritje, hoe open en warm we altijd werden ontvangen door ze en hoe gezellig het er altijd was. Het huis staat in Blaricum en het was voor mij als klein kind altijd een avontuur om daar naar toe te gaan. Recentelijk zou ik nog naar de verjaardag van hem en zijn zoon komen, maar er kwam helaas iets tussen. Ik had graag nog aanwezig willen zijn op zijn verjaardag om het toch nog een keer mee te maken en ik keek er ook naar uit om volgend jaar weer is te gaan, helaas is dit nu niet meer mogelijk. Ik merk dat ik er best aangeslagen door ben en ik heb het ook besproken met mijn begeleider. Het is fijn om nog wel door te gaan met mijn lessen en de leerlingen fungeren als een goede afleiding. Ik kan helaas ook niet aanwezig zijn op zijn begrafenis, deze zal a.s. zaterdag plaatsvinden. Ik ben vaker mensen in mijn leven verloren en heb helaas de ervaring al gehad met de rouwverwerking. Wat ik van plan ben om te doen is zaterdag een kaarsje voor hem opsteken en goed denken aan de mooie momenten die we hebben gehad. Afscheid.

Het leven is hier prachtig, maar je wordt af en toe wel uit je euforische bubbel geslagen. Afscheid is een pijnlijk iets en iets waar ik nooit erg goed in ben geweest, maar het is ook een onderdeel van het leven hier en van het leven in zijn geheel. Acceptatie is hierbij de uitkomst.

Bedankt voor het lezen van mijn blog lieve lezers en tot de volgende update!